Lorin Parys is ondernemer en samen met zijn echtgenoot Bart pleegouder van een jongen van vier en een meisje van één. Sinds 2009 wachten ze op de komst van een adoptiebroertje of -zusje. Lorin Parys is ook columnist voor De Standaard en politicus voor N-VA.Een kind opvoeden dat al een hele geschiedenis heeft en nooit echt van jou wordt? Het lijkt ingewikkeld, maar toch besloten Lorin Parys en zijn echtgenoot het te doen. Zijn eigen ervaring vormt de aanleiding tot een persoonlijke en kritische doorlichting van de bijzondere jeugdzorg in Vlaanderen.


Ze zijn momenteel met 27.000, de kinderen die in aanraking komen met bijzondere jeugdzorg. Ze zitten in een instelling, krijgen thuisbegeleiding of wonen bij een pleeggezin. Maar bovenal zijn het onzichtbare kinderen, afwezig in het publieke debat. In De vergeetput geeft Lorin Parys hen een gezicht en gaat op zoek naar hun verhaal. Dat levert hallucinante getuigenissen en al even hallucinante cijfers op. Over draaideurkinderen die in 33 instellingen hebben gezeten bijvoorbeeld. Of over jonge thuislozen, van wie een derde ooit in de bijzondere jeugdzorg verbleef.